1-شنونده ی خوب بودن

اگر فرد شنونده ی خوبی نباشد، حتی حنجره خوش صدا و ظاهر آراسته و با خبر بودن از راز و رمز درست حرف زدن هم نمی تواند او را به نتیجه دلخواه برساند. پس هنگام گفتگو، معجزه سکوت کردن را نباید  فراموش کرد.

2-عدم ترس از گاف

هر انسانی تپق می زند اما قدم بعد،عذر خواهی ست.فرد از شنونده پوزش می خواهد و جمله و یا کلمه اشتباه را اصلاح می کند.نباید تصور کرد دیگران متوجه خطاها نمی گردند بلکه آنها متوجه خطا می گردند و اگر تلاش برای اصلاح آن نبینند، حرف ها را جدی نمی گیرند



3-عدم قضاوت

قاطعیت در بیان نظرات درست است اما زمانی که پای انتقاد به میان می آید، قاطعانه و حق به جانب بودن کمکی نخواهد کرد.بنابراین جمله با عبارت من احساس می کنم. . .می بایست شروع شود و بد هم دلیل داشتن احساس ناخوشایند توضیح داده شود.

4-عدم بیان زیاده گویی

جهت به کرسی نشاندم حرف، کلام می بایست واضح و شفاف ادا گردد و گفتن مقدمه های طولانی فراموش گردد.اگر جملات به درستی ادا شود و کلمات خورد نشود.50 درصد راه پیموده شده.


5-واژه و صدا

در ارتباطات،نخستین موضوعی که جلب توجه می کند، صدا و طرز صحبت کردن طرف مقابل است.

هرواژه، کلمه یا جمله ای که در صحبت کردن به کار می گیریم،در معرفی ما به دیگران و برداشت آنها از شخصیت و رفتارمان موثر است.در حقیقت با نوع کلام خود می توانیم دیگران را جذب کلام و در پی آن شخصیت مان کنیم یا برعکس اطرافیان را از خود دور کنیم.

6-شمرده صحبت کنید

شمرده صحبت کردن نه تنها باعث می شود که شنوندگان درک بهتری از گفته های شخص داشته باشند، بلکه علائم اعتماد به نفس و خویشتن داری نیز در لحن نمود خواهد کرد.

معیار خوبی که برای شمرده صحبت کردن در نظر میگیرند قرائت یک شماره تلفن است، به نحوی که فرد شنونده قادر باشد آن را بنویسد