در  نشستی که اواخر آبان در شهر تبریز درنقد عملکرد فرقه های بابیت و بهائیت برگزار شد به عنوان سخنران نکاتی را یادآور شدم:
🔹وظیفه اصلی ما بیان صحیح و تبیین درست معارف دین و نشان دادن کارآمد بودن آن است و پاسخ به شبهات باید به عنوان دفاع مطرح باشد و به قدر ضرورت انرژی صرف آن شود.
🔹از آنجا که جریان هایی همچون بابیت و بهائیت با فریب و تبلیغات وسیع خلاف واقع، امنیت فکری و انسجام جامعه را تهدید کرده و می کنند باید به شبهات و القاءات آنها پاسخ داده شود.
 🔹یکی از نمونه های چنین عملکرد تهاجمی و فریبکارانه ای، تبیلغات وسیعی است که تشکیلات بهائیت از سرزمین های اشغالی فلسطین و با حمایت رژیم منفور و نامشروع صهیونیستی از مکانی به نام بیت العدل در شهر حیفا هدایت آن را بر عهده دارد و با مخاطب قرار دادن ایرانیان در صدد القای یک دروغ بزرگ تاریخی مبنی بر تجدد گرا و ترقی خواهانه بودن جریان باب و بابیت در ایران است.
🔹با مراجعه به اسناد و متون تاریخی و از همه آشکارتر و مستندتر با مراجعه به آثار باقی مانده از شخص علیمحمد شیرازی ملقب به باب به روشنی می توان دریافت که وی نه تنها یک مصلح تجدد گرا نبوده بلکه تعالیم او مصداق آشکار خرافه گرایی و ترویج خشونت است و عملکرد بابیان در شورش های خسارت بار دوره قاجار به روشنی این مساله را روشن می کند.
🔹علیمحمد شیرازی در کتاب بیان خود خواستار از بین بردن همه کتاب ها و ترک آموزش و فراگیری علوم مختلف و اکتفا به کتاب های خود شده است. کتاب هایی که در آن به مردم توصیه می کند وقتی به حمام می روند همه بدن خود را حنا ببندند و بر روی سینه هایشان کلماتی همچون الرحمن و اللهم بنویسند! او خودش و نوشته هایش را در کنار آب و خاک و آتش از مطهرات و پاک کننده نجاسات می داند! دستور نحوه تنبیه بدنی و کتک زدن کودکان را تشریح کرده که  معلم باید دقت کند ضربه را بر روی گوشت بدن نزند مگر آنکه پارچه ای روی بدن بیندازد یا دستور می دهد که نباید دواء و دارو خرید و فروش و نگهداری و استفاده شود!
در جایی دیگر تکلیف می کند که همه باید هر ماه (نوزده روز یکبار) طلسمی تهیه کنند دارای 19 خانه در 19 خانه و در هر خانه ای از آن کلمه و ذکری به عربی بنویسند و اگر کسی به این دستور عمل نکند، ورثه او باید به تعداد ماه های عمرش (از زمان انعقاد نطفه! تا زمان مرگ) برای میت قضای آن را به جای آوردند! و...
🔹باب به مریدانش توصیه می کند که بر روی کره زمین جز پیروان او کسی را باقی نگذارند و در کتاب قیوم الاسماءش در سه سوره با عنوان «القتال» مکرر و با تاکید دستور جنگیدن با مخالفان خود را صادر کرده و در دو سوره دیگر با عنوان «الجهاد» حکم به جنگ و جهاد و کاربرد شدیدترین نوع خشونت ها را توصیه کرده است.
دستوراتی که بابیان سعی کردند در شورش هایی فاجعه بار  به آنها عمل کنند و در نتیجه هزاران نفر  از مردم این سرزمین را کشته و یا به کشتن دادند...
🔹با گذشت بیش از ۱۷۰ سال از کشتارهای بابیان در ایران، شمشیر حسین بشروئی رهبر اصلی و سرکرده شورش ها هنوز به عنوان یک نماد و سند افتخار توسط بهائیان در موزه ای مخصوص در شهر حیفای اسرائیل نگهداری می شود!
🔹حال اگر مرکز رهبری بهائیت مستقر در حیفا خطاب به مردم ایران بیانیه می دهد و علیمحمد باب را در دویستمین سالگرد تولدش سمبل صلح و تجدد و دعوت کننده به تمدن و ترقی معرفی می کند و از مردم ایران می خواهد به این مناسبت به جشن و شادی بپردازند، نام آن را چه باید گذاشت؟ آیا این تیلیغات چیزی جز دروغ و فریب و تحریف تاریخ و حتی تحریف اسناد و منابع منتسب به شخص باب است؟!